ฟันกรามขั้นสูงช่วยให้กลุ่มสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมเซ็กซี่บาคาร่ายุคก่อนประวัติศาสตร์รอดชีวิตจากเหตุการณ์การสูญพันธุ์ที่สิ้นสุดการครองราชย์ของไดโนเสาร์เมื่อ 66 ล้านปีก่อน ตามการศึกษาใหม่ในงานวิจัยที่ตีพิมพ์ในNatureนักชีววิทยาด้านวิวัฒนาการจากมหาวิทยาลัย Washington, University of Helsinki และ Monash University ในเมลเบิร์น แสดงให้เห็นว่าสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในตระกูล multituberculate ที่มีลักษณะคล้ายหนูมีความสามารถในการเติบโตและเจริญรุ่งเรือง
ในขณะที่อยู่ร่วมกับไดโนเสาร์
ฟันที่ผิดปกติของพวกมันทำให้ multituberculates มีความหลากหลายในอาหารมากกว่าสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมอื่น ๆ ทำให้พวกมันได้เปรียบเหนือโคตรของมัน
นำโดย ดร.เกรกอรี วิลสัน จากมหาวิทยาลัยวอชิงตัน นักวิจัยใช้ซอฟต์แวร์สร้างภาพเพื่อสร้างภาพ 3 มิติที่มีความละเอียดสูงของฟันจาก 41 สายพันธุ์ multituberculate ที่เก็บสะสมฟอสซิลทั่วโลก
พวกเขาวิเคราะห์รูปร่างและพื้นผิวของฟัน กำหนดความซับซ้อนโดยใช้ซอฟต์แวร์ที่ออกแบบมาเพื่อทำงานกับภูมิประเทศของพื้นผิวดิน
ดร.อลิสแตร์ อีแวนส์ แห่งโรงเรียนวิทยาศาสตร์ชีวภาพของโมนาช กล่าวว่า multituberculates จำนวนมากเพิ่มจำนวนตุ่มหรือตุ่มบนฟันของพวกมันอย่างมาก ซึ่งหมายความว่าพวกมันกินพืชดอกที่เริ่มพบเห็นได้ทั่วไปเมื่อ 90 ล้านปีก่อน ซึ่งต่างจากสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมอื่นๆ
“เป็นที่ยอมรับกันโดยทั่วไปว่าเป็นเวลาหลายล้านปีที่สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมไม่สามารถพัฒนาได้มากนักเนื่องจากการแข่งขันจากไดโนเสาร์ การศึกษานี้แสดงให้เห็นว่า multituberculates ยอมรับแนวโน้มนี้ได้อย่างไร – พวกมันเพิ่มขึ้นจากขนาดของหนูเป็นขนาดของบีเวอร์และสามารถ เพื่อรับบทบาทใหม่ในระบบนิเวศ” อีแวนส์กล่าว
“ผิดปกติ พวกเขาทำสิ่งนี้ก่อนการสูญพันธุ์ซึ่งฆ่าไดโนเสาร์ขนาดใหญ่ – โดยทั่วไปถือว่าเป็นจุดเปลี่ยนในการวิวัฒนาการของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม เมื่อเทียบกับสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมอื่น ๆ ในเวลานั้น พวกมันนำหน้าเกมมาก มัลติทูเบอร์คิวเลตก็ทำได้ดีเช่นกัน เหตุการณ์การสูญพันธุ์นั้น อันที่จริงแล้วขนาดและความซับซ้อนของฟันก็เพิ่มขึ้นทันทีหลังจากนั้น”
ที่ระดับความสูงของวิวัฒนาการของ multituberculate
สัตว์เหล่านี้มีฟันที่ซับซ้อนเหมือนกับสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมที่กินพืชสมัยใหม่ซึ่งเป็นคุณลักษณะที่ส่งผลต่อความสำเร็จในการวิวัฒนาการของพวกมันอย่างแน่นอน Evans กล่าวต่อ
หลังจากการสูญพันธุ์ของไดโนเสาร์ multituberculates ยังคงเจริญต่อไปอีก 30 ล้านปี จนกระทั่งสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมอื่นๆ ปิดช่องว่างทางวิวัฒนาการ เมื่อบิชอพและสัตว์ฟันแทะได้เปรียบในการแข่งขันด้านอาหาร
นักวิทยาศาสตร์มีความแตกต่างกันเกี่ยวกับสาเหตุที่แท้จริงของการสูญพันธุ์ครั้งใหญ่ของไดโนเสาร์และสิ่งมีชีวิตอื่นๆ เมื่อเกือบ 66 ล้านปีก่อน แต่พวกเขาเห็นพ้องกันว่ามีเหตุการณ์ภัยพิบัติอย่างน้อยหนึ่งเหตุการณ์ ซึ่งรวมถึงผลกระทบดาวเคราะห์น้อยอย่างน้อยหนึ่งครั้ง และอาจเพิ่มการระเบิดของภูเขาไฟ
ทั้งสองจะปล่อยฝุ่นและเถ้าจำนวนมหาศาลออกสู่ชั้นบรรยากาศ ลดแสงแดดที่พื้นผิว ขัดขวางการสังเคราะห์แสง และทำลายชีวมณฑลของโลกอย่างรุนแรงเซ็กซี่บาคาร่า
